Tess Gaerthé, geboren te VU Amsterdam op 21 augustus 1991 om 13.05 uur, een half uur na haar tweelingbroer Joël. Haar moeder moest tussen de geboortes in even "de adem inhouden". Het armpje van Tess zat om haar hoofd en men dus moest "ingrijpen" om te voorkomen dat deze zou breken tijdens de bevalling. Tot zeker haar eerste jaar heeft zij geslapen met haar linkerarmpje rond haar hoofdje.

Kinderopvang! Met toegevoegde waarde.

Beide ouders van Tess en Joël proberen een full time job in te vullen dus double-trouble kreeg te maken met verschillende oppasdames, gevolgd door au-pairs komende uit alle windstreken. Deze dames hadden wel altijd het toeziend oog van de vader om zich heen daar deze zijn illustratie -en reclamewerkzaamheden vanuit het thuiskantoor kon uitoefenen. Verder was Bink, de Golden Retriever, er ook altijd en Sofietje (poes). Het eerste jaar ook nog Lady en Tramp ( de pluizige poezen)
Al deze oppas-dames hebben hun steentje bijgedragen in de opvoeding en de uiteenlopende culturele interesses van het drukke tweetal.

De eerste oppas-dame, Ilona, had al snel genoeg van double-trouble.Die had liever te doen met poezebeesten en heeft er bij vertrek dus ook een mee genomen (met toestemming). Opvolger Herma had toch maar liever een normale baan.
Op zoek naar au-pairs. Tijdens het wachten op Noorse Mona is peettante Cath enige maanden tussenoplossing geweest dus Tess kon salsadansen voor zij kon lopen.
Met zingen (soort van mee-neurien) was ze al begonnen terwijl Joël overal "muziek" op liep te maken. Van trommeltje tot babysynthesizer tot aan de piano van oom Bert die wij inmiddels mochten erven".
Mona, die ze leerde zingen in het Noors, werd gevolgd door Zuid-Afrikaanse Debbie die meeverhuisde van Amsterdam naar Muiderberg. Het Afrikaans heeft lange tijd voor verwarring in de spreektaal van double trouble gezorgd. Joel heeft jaren "panty' gezegd als hij zijn onderbroek bedoelde. Debbie bracht ze "properheid" bij en heeft ons nieuwe gezinslid, Labrador Duke, binnen no time zindelijk gekregen.

Toen kwam Jean, ook uit Zuid Afrika. Zij was meer Engelstalig dus dat kregen Tess en Joel toch ook al wat meer "onder de knie" Jean kon geweldig tekenen (Joel ook) en maakte prachtige ontwerpen. Zonder Jean was ons Wit Russische avontuur, het opvangen van twee puber-jongens uit Zlobyn (bij Tsernobyl), die samen met 40 andere kinderen werden ondergebracht te Muiden, niet goed gekomen. Anton en Pavel bleven 3 maanden! Er werd dus ook al snel in het Russisch gezongen. Anton is later nog teruggeweest voor 3 maanden om collegegeld bij elkaar te verdienen. Na Jean gingen we over op opvang uit het "oostblok", Hongarije om precies te zijn. Heel even een Emmie maar dat was geen succes, gelukkig volgde toen snel Klara! Zij heeft veel met ze gefietst en ze had uiteraard een geweldig recept voor Hongaarse goulash.

Toen een bijzondere dame uit Venezuela, Norin. We dromen nog steeds van haar kookkunst, met name de gepaneerde kalkoen-filets met sesamzaadjes blijven in het geheugen. Norin maakte ook hele mooie verkleedkleding. Daarna nogmaals een Zuid Afrikaanse, Daphne, die zich samen met Joël verstopte om "stiekem" naar "Xena" te kijken. Van beiden de favoriete TV serie maar eigenlijk verboden voor Joël. Daphne is als enigste au-pair ook dwars door de glazen keukendeur gelopen! Een hele vrolijke (en drukke) toevoeging!
Inmiddels is double-trouble al 8.. Zij gaan naar de Oranje Nassauschool. Joël heeft een periode heel veel gitaar gespeeld. Dat deed zijn juf ook en die vond hij bijzonder lief. Tess zingt en doet mee met het koortje van juf Pauline, Nootje voor nootje. Tess is ook altijd als eerste in om mee te doen op de wekelijkse vrijdag-middag-viering. Ze zal echter nooit zo maar zingen op verzoek, dan word ze superverlegen en gaat zelfs huilen.

Na een bezoek te Amerika, waarbij Tess en Joël veel speelden aan het meer met buurkinderen van oom Ken, blijkt dat ze de taal nog niet echt goed spreken.
Niet kunnen babbelen is voor Tess een straf!
Volgende au-pair moet dus Engelstalig! Penny uit Nieuw Zeeland. Een onderwijzeres. Tess en Joel spraken binnen 3 maanden vloeiend Engels.
De laatste au-pair was Amanda, ook uit Nieuw Zeeland. Deze gaf dansles en mocht dat ook komen doen op de Oranje Nassauschool.
Tess en Joël zijn dan bijna 10 jaar en vinden het wel welletjes, al die au-pairs.Ze kunnen nu wel zelf een boterham smeren, melk inschenken, de honden en poes eten geven. Zelfs bij de verzorging voor de inmiddels toegevoegde hangbuikzwijnen, eenden, chinchilla's tamme ratten en schildpadden konden ze inmiddels wel een steentje bijdragen.

Acteren!

Een tante van Tess, een bekend actrice, heeft Tess (na het te hebben gevraagd) ingeschreven bij het kindercasting buro van Martha Mojet (zie link). In de hoop dat deze samen met haar zoon (neef Gabor) door een bepaalde auditie zouden komen. Dat is niet gelukt maar Tess werd wel gevraagd mee te doen aan een reclamefilmpje van Mora (Cora was inmiddels uitgeschreven). Tess heeft de kreet "lekker belangrijk" door haar bijdrage meer landelijke bekendheid gegeven. Vervolgens werd ze uitgenodigd voor een auditie voor een film van Stijn Coninx, verder dan de maan, met o.a. Huub Stapel. Ze kwam heel ver, deed nog een laatste auditie voor de hoofdrol, tot ze hoorde dat de opnamen gelijktijdig waren met schoolkamp, dus haakte ze af. Ze had vriendinnen belooft samen een dans-en-zing act te doen. Gelukkig maar want Neeltje was beter geschikt voor de zeer serieuze rol en zou die toch wel hebben gekregen. Tess werd nog wel gevraagd voor een kleine rol als vriendin van Caro (Neeltje). Dat vond ze wel te doen. Was voor 2 x 4 of 5 draaidagen waarvan een deel in Brussel waar haar moeder ook vaak moest werken dus dat ging mooi samen. Acteren bleek wel machtig interessant!

Buiten zingen natuurlijk. Nootje voor nootje ging verder door en Tess mocht een minisolo doen in de "kerk aan zee" te Muiderberg.

Pleegzus!

Zomer 2001 volgt er een gezinsuitbreiding in de vorm van pleegzus, Britt Dannenburg. Tess en Joël vinden de toevoeging heel spannend en interessant want een oudere zus erbij is wel super "vet". Bovendien kregen ze nu te maken met een hele nieuwe vorm van muziek. Britt is groot fan van Eminem!
Een volgende ingrijpende verandering volgt. Moeder gaat een kantoor openen te Brussel en we gaan verhuizen naar België. De gehele dierenboel gaat mee. Britt, inmiddels alweer bijna 16 heeft net haar draai gevonden op school dus wordt weekend-pleegzus. Door-de-weeks woont ze in Hilversum.

Double-trouble, na te zijn bekomen van de shock, vinden na enige tijd de nieuwe, wel zeer grote school, ook wel cool. Ze starten een klas lager want het onderwijs ligt ietwat hoger in België.

Zingen!

Tess ontdekt ook snel dat er ook wel werk wordt gemaakt van zingen, dansen en toneel activiteiten. Er is zelfs een goed georganiseerde "jong talent" dag. Nog te verlegen doet ze daar het eerste jaar niet zingend aan mee (wel een dansje!) maar eindelijk dan in de 6de klas (basisschool, groep 8) trekt ze de stoute schoenen aan. Ze geeft zich op om "live" een nummer van Shania Twain te zingen "I'm gonna getcha good". Dat zingt ze zo goed dat zelfs haar eigen familie vergeet te roepen of ze a.u.b. wilt stoppen (zo zijn zij geconditioneerd daar Tess ALTIJD zingt).
Genietend van het uitbundig applaus komt Tess van het podium af en heeft ter plaatse besloten dat DIT IS WAT IK WIL.

Wat nu te doen?

Vader zoekt op internet naar "zangles" o.i.d. We komen op de site uit van Art Promo en Tess gaat met mama helemaal naar Gent om kennis te maken met Filip. Door de lessen van Filip en de bijbehorende CD opnames wordt ze heel wat wijzer en krijgt meer zelfvertrouwen. Het eerste liedje dat hij met haar oefent en opneemt is "je hebt een vriend", ooit gezongen door K3 maar nu het "lijflied" van de familie, gezongen bij elke bruiloft e/o andere gepaste gelegenheid. Daarna stappen ze over op Norah Jones, een favoriet van Tess en moeder. Tess zingt "Don't know why" en ook dat werd op CD gezet wat heel goed uitkwam want toen bleek dat er geen kaarten meer te krijgen waren voor het eerstvolgende Norah Jones concert werd de CD ingezonden naar radio 2. Uiteraard in de hoop alsnog de kaarten te kunnen winnen, gekoppeld aan een meet & greet! De ervaring vervolgens je stem te horen op de radio is erg bijzonder!
Tess wint en ontmoet dus Norah Jones in levende lijve! Norah mogelijk nog meer verlegen dan Tess. Heel leuk en lief, geweldig concert ook!

Tijdens de zomer van 2004 worden er allerlei teksten geschreven en bezongen. Tot hele melige aan toe natuurlijk. Af en toe een nogal "schuine". Joel wordt steeds beter op de piano dus die doet ook aardig mee. Ma denkt dat ze kan drummen en pa "speelt" op de banjo of op de drumkit (als zij even weg is). "Hij vindt me leuk" werd geboren( later omgedoopt in Stupid) en ingestuurd voor het JSF. Het afwachten begint!

Nu nog wel even door de angst heen op te treden in een grote zaal met een "vreemd" publiek. Het free-podium te Putte, in de gemeentehallen Klein Boom. De zaal was onder de indruk, Tess ook. Korte tijd later werd ze gevraagd auditie te komen doen voor het JSF te NL. (Belgie had haar een afwijzing gestuurd).

Op naar Hasselt!

Hele Belangrijke Mensen (buiten de geliefde familieleden)

1)Hans Sluiman, de enige echte Oesterman, Peetvader # 1! De allereerste die het aandurfde op double trouble te passen (reeds 6 weken oud). Vader en moeder op verjaardagsvisite bij oom peter, al weer 40!. Hans heeft het overleefd, double trouble ook, en de liefde bleef wederzijds.

2)Ad Veen, Peetvader # 2. De enige echte Sinterklaas.

3)Catherine Dinnicombe, stand-in moeder. Te pas en te onpas, altijd daar. Moeder van Lucille, het favoriete kind!

4)Maisie McNeice, de altijd zo trotse "Scottish Granny". Heeft Tess de betekenis van ware "glamour" bijgebracht. Helaas veel te vroeg overleden maar in gedachten altijd bij ons.

Dan is daar natuurlijk nog de USA familie, Ken Carroll en aanverwanten. Heather Hoagland en Glenn Geiger die allen door de jaren heen het roerige Gaerthe-leven in-en-uitwandelden en steentjes bijdroegen tot de eindeloze gezelligheid. Allen lid van de double trouble fanclub!